Ons vorige verhaal was niet zo interessant, want op een reisdag beleef je eigenlijk niet zoveel. Vanuit Nusa Dua zijn we met de taxi naar Ubud gereisd. Ruim anderhalf uur voor nog geen € 9,-. Dat zijn nog eens prijzen, nietwaar? Overigens moet je wel wennen aan de koers hier. Rp 10.000 is € 0,60. Dus dat is bij elke betaling even rekenen, maar het gaat steeds beter. Met al die flappen in je portemonnee ben je al gauw miljonair.

Zoals jullie op de film hebben kunnen zien verblijven wij hier in een sprookjesachtige Homestay. Een hotel dat bestaat uit veel verschillende huisje op- en aan elkaar gebouwd met een hoogteverschil van wel 30 meter. Het begint op straatniveau en loopt door tot het zwembad. Daar gaan trapjes naar beneden, naar kamers en huisjes, om te eindigen bij de rivier. De temperatuur heeft het nog niet toegelaten om helemaal naar beneden te wandelen, want dan moet je ook weer naar boven. Het hotel wordt gerund door de hele familie van Vader Ketut. Vrouw, kinderen, kleinkinderen en oma helpen allemaal mee. En het mooiste: bij binnenkomst, aan de linker kant is een heuse privé-tempel. Prachtig versierd en dagelijks in gebruik door de familie.

Elke ochtend krijgen we ontbijt op ons balkon en worden we verwend met heerlijke nasi en bami en verse vruchten smooties.

Gisteren hebben we Ubud een beetje verkend. Winkeltjes, restaurantjes en ontelbare Tempels. Achter ons hotel begint het landbouw gedeelte van Ubud met wat rijst en boerderijen. En vandaag hebben we bij de receptie een brommer gehuurd. Wat we in onze jeugd nog nooit hebben gedaan: samen op de brommer, hahaha. Ook hier hangt natuurlijk een prijskaartje aan: € 4,- per dag en € 1,- voor benzine.

De omgeving van Ubud staat bekend om zijn schitterende rijstterrassen, dus die moeten wij ook maar gaan bekijken. Gisteravond op Google Maps de route opgezocht en bleek dat als wepal noordwaarts rijden zowel rijstterrassen als mooie tempels zou vinden. Na even wat evenwicht vinden op onze bolide, noordwaarts vertrokken. Na ongeveer 2 km toch voor de zekerheid even de route-app bekeken. Toen bleek dat we niet noordwaarts maar zuidwaarts moesten rijden. Dat vonden we wel wat vreemd, maar computers maken geen fouten, toch? Dus 25 km zuidwaarts naar de rijstterrassen en wat hebben we gezien… maïsvelden ??? Dus toch maar richting noord gereden. Halverwege werd het weer toch iets minder en zijn we voor het onweer maar even gestopt bij een restaurantje. Lekker en gezellig. Daarna met goede moed weer verder, maar het regende toch harder dan we dachten, dus terug naar huis. Niet te min: onderweg heel veel leuke dorpjes en hele aardige mensen gezien.

Bij terugkomst in het hotel vertelde de zoon dat we wel noordwaarts hadden moeten rijden. Volgende keer dus maar gewoon een papieren wegenkaart meenemen. Morgen maar weer opnieuw proberen.

Om de dag toch positief af te sluiten hebben we vanavond een heuse Indonesische Rijsttafel gegeten. In één woord geweldig. We hopen morgen wel foto’s van de rijstvelden te kunnen laten zien. De foto’s die we nu uploaden zijn van de wandeling van gisteren.